Vidovdan je nepokretni verski praznik koga praznuju Srpska pravoslavna crkva (15. juna po julijanskom kalendaru, 28. jun po gregorijanskom) i Bugarska pravoslavna crkva i jedan je od najvećih srpskih praznika. Kod Srba je poznat pod nazivom Vidovdan, a kod Bugara Vidovden ili Vidov den.
Značaj Vidovdana za srpski narod proističe iz istorijskih događaja koji su vezani za taj datum. Od svih je najznačajniji Kosovski boj, pogibija kneza Lazara (1371-1389) i tzv. propast Srpskog carstva, pa se tog dana, pored svetog Amosa, od početka XX veka slavi i crkveni praznik Svetog velikomučenika kneza Lazara i svetih srpskih mučenika.
Postoji više tumačenja o proslavi ovog praznika. Veruje se da se Vidovdan poistovetio sa prastarim slovenskim božanstvom Svetovidom, ili Svetim Vidom, koji je bio bog obilja i rata i koji je možda bio srpski vrhovni bog. Po drugoj interpretaciji su poštovanje svetog Vida (lat. Sanctus Vitus).
Svetovid (Suvid, Suvid, Svantevid, Svantovid, Sventovid, Zvantevith)
U slovenskoj mitologiji Svetovid, Swiatowit, Sutvid, Vid povezivan je s ratovima i proricanjem. Opisivan je kao četvoroglavi bog čije su glave gledale na četiri strane. Ovako udruženih glava, on može obuhvatiti pogledom sve strane sveta (Svevid). Njegov konj bele boje čuvan je u njegovom hramu i o njemu su se brinuli sveštenici. Verovalo se da Svetovid ratuje protiv neprijatelja jašući na ovom konju. Isti konj služio je i za gatanje, a u zavisnosti kojom bi nogom zakoračio, tumačili su ishod bitke. Od Svetovida su zavisili uspesi ratnih pohoda, trgovačkih putovanja, bogatstvo žetve. U isto vreme on je držao jedan luk ili mač, kao simbol rata, i rog za piće. Svetovidu su prinošene životinjske žrtve. Baltički Sloveni su ga prihvatali kao prvog ili najvišeg boga. Veruje se da je dolaskom hršćanstva Svetovid i dalje ostao u slovenskom narodu kroz lik svetog Vida.
Kosovska bitka (ili boj na Kosovu) je vođena na Vidovdan 15. juna 1389. godine (praznik je danas 28. juna po Gregorijanskom kalendaru) nedaleko od Prištine, između srpskih i osmanskih snaga. Srpske snage je predvodio knez Lazar Hrebeljanović i među njima su bile i snage njegovih srodnika i saveznika, dok se na čelu turske vojske nalazio sultan Murat I sa sinovima Jakubom i Bajazitom. U prvoj fazi bitke, srpske snage su potisnule protivnika, a jedan od srpskih vitezova Miloš Obilić je uspeo da se probije do sultana Murata i ubije ga. Muratov sin Bajazit je uspeo posle toga da konsoliduje svoje redove i krene u protivnapad u kome je zarobljen knez Lazar. On je po njegovom naređenju pogubljen, posle čega se osmanska vojska povukla sa bojišta i napustila Srbiju.
Ovaj praznik se širom zemlje obeležava, a u Paraćinu je tada Vidovdanski vašar, koji se tradicionalno održava svake godine.
M.S.